“Patiënten vergeten 80% van het gesprek in de spreekkamer. Van de 20% die wel wordt onthouden, herinneren patiënten zich de helft verkeerd.”

Met deze indrukwekkende woorden opende een artikel in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde in juni 2003. De tekst is gebaseerd op het werk van neuropsycholoog Roy P.C. Kessels van de Radboud University, die onderzocht hoe goed patiënten het gesprek met de arts kunnen onthouden. Vandaag, bijna 20 jaar later, heeft het bovenstaande citaat nog niets aan relevantie ingeboet.

Enkele opvallende bevindingen uit het artikel:

1) Niet alleen ouderen hebben moeite met het onthouden van medische informatie. Jongvolwassenen scoorden één week na het gesprek met de arts niet beter dan ouderen.

2) Informatie die een ziekte bevestigt wordt beter onthouden dan informatie die een ziekte ontkracht.

3) De patiënt beoordeelt specifieke informatie als belangrijker dan algemene informatie. Bijvoorbeeld “u moet de komende 2 weken thuisblijven” versus “doe maar even rustig aan”.

Zo belangrijk is #taal dus voor een goede behandeling. Een goed geïnformeerde #patiënt maakt immers gezonde keuzes. Daarnaast voorkom je onnodige herhaalbezoeken en second opinions. De patiënt die samen met de arts beslissingen maakt heeft bovendien meer vertrouwen in de behandeling.

Er is de afgelopen jaren veel aandacht geweest voor #shareddecisionmaking, maar we zijn er nog niet. Patiëntenfederatie Nederland concludeerde in 2018 nog: “de patiënt wil wel meebeslissen maar mist informatie.”

Hoe kunnen we vandaag al beginnen met de patiënt beter informeren?

1) Communiceer op #taalniveau #B1. Gebruik deze tool van Loo van Eck www.ishetb1.nl om inspiratie op te doen.

2) Vraag de patiënt om een partner of familielid mee te nemen. Laat het gesprek opnemen met de telefoon of bied een andere oplossing aan.

3) Geef de patiënt toegang tot het medisch dossier en zorg dat alle informatie beschikbaar is in #begrijpelijk #Nederlands.

Lees meer